Ordynatorzy i specjaliści berlińskich szpitali

Każdy, kto chce zostać lekarzem w Niemczech, musi ukończyć studia medyczne. Są one ściśle uregulowane i trwają około sześciu lat. Kto je pomyślnie ukończył, uzyskuje tytuł „lekarki” lub „lekarza”. Następnie można ubiegać się o dopuszczenie do wykonywania zawodu lekarza, czyli o tzw. „aprobację”. Następnie lekarz może uzyskać dalsze kwalifikacje w określonej specjalizacji i uzyskać tytuł „lekarza specjalisty”. Może również odbyć studia doktoranckie i w ten sposób uzyskać tytuł „Dr. med.”. Może również habilitować się na uniwersytecie i w ten sposób uzyskać tytuł „profesora”. Lekarze, którzy otrzymali habilitację, mogą być również tak zwanymi „prywatnymi docentami/wykładowcami nieetatowymi” lub „PD”. Oznacza to, że nie posiadają oni obecnie tytułu profesora uczelni wyższej.

Dla pacjentów międzynarodowych ważnym jest, aby wiedzieć, że w Niemczech lekarze bez prawa wykonywania zawodu, czyli aprobacji, nie mogą leczyć pacjentów. Chroni to pacjentów przed specjalistami wykonującymi zadania lekarza bez wystarczającej wiedzy.

Jeżeli lekarz nie posiada tytułu takiego jak „Dr.” lub „Prof.”, nie oznacza to, że nie jest w Niemczech lekarzem. Każdy lekarz pracujący w szpitalu przeszedł w zasadzie wszystkie wymagane prawem egzaminy. Jest on wykwalifikowany do leczenia pacjentów, niezależnie od tego, czy posiada tytuł „Dr.” czy nie.